Konsep Gesang Dumugi ing Pejah wonten ing Tembang Jawa

      Wonten ing Serat Wulang Reh, wonten sawijining kalimat ingkang muni ‘yen sira ayun waskita, sampurnane ing badanira, punika sira anggegurua’. (Menawi panjenengan gadhah pepenginan wicaksana, dumugi kasempurnan wonten ing gesang, mula mergurua). Merguru saged dhumateng sinten kemawon. Sedaya menungsa sayektosipun guru, amargi menapa kemawon ingkang wonten ing donya musthi paring pituduh kangge sinten kemawon ingkang purun marsudi ing ngilmu menika. Tiyang ingkang wicaksana purun merguru kaliyan sinten kemawon, kapan, kemawon, lan wonten pundi kemawon.

    Masyarakat tradisional jawa asring ngandaraken nile-nile adiluhung kangge putra-putranipun. Sedaya ajaran kasebut anggadhahi titik inti wonten ing anjuran supados kita terus mengetaken sangkan paraning dumadi. Awit saking bayi miyos, tiyang sepuhipun sampun maringi ajaran nile-nile luhur kaliyan simbol-simbol ingkang dipunwujudaken dados ubarampenipun upacara adat ritual jawa, tuladhanipun kenduren.

      Sanesipun uga dipunwontenaken adicara sepasaran nalika bayi sampun ngancik umur 35 dinten. Adicara kasebut dipunadakaken kaliyan ndamel golong sasupit kinamping sekul suci ingkang arupi simbol kangge mengetaken kita dhateng sekawan sohabat Rasul inggih menika Abu Bakar Ash-Shidiq, Umar Bin Khatab, Utsman Bin ‘Affan, lan Ali Bin Abi Thalib. Wonten malih  arupi Sekul suci ulam lembaran sari  kangge muliakaken Rasulullah SAW ugi sekaliyan dados simbol panyuwunan  supados tiyang sepuh bayi menika angsal keslametan.

      Wonten ing adicara sepasaran utawa selapanan, ugiwonten tumpeng rombyong kangge mengetaken kita kagem para malaikat ingkang njaga jiwa raga kita sedaya. Sanesipun inggih tumpeng alus arupi simbol pamiyak peteng kanggo nggayuh pepadhang ingkang dipuniringi panyuwunan supaya sedaya hajat dipunkabulaken. Sedaya simbolkangge mengetaken kita supaya terus kengetan kaliyan cithak bakal lemah asal lan ndungakaken para leluhur.